Weet waar u de kaartjes koopt | Column door Geurt Franzen (Metzet)

20-04-2016

Weet waar je de kaartjes koopt! Geurt Franzen (MetZet) schreef er een column over...

Kaartjes, er zijn altijd nog kaartjes…

Ruim twee jaar geleden. We zitten aan de koffie. Vrouwlief bladert door de krant en verschiet van kleur. ‘Hij komt naar Nijmegen’, fluistert ze.
‘Wie?’
‘Marco’, zegt ze. De blos op haar wangen breidt zich uit tot voorbij haar oorlelletjes. Zoals ik mijn guilty pleasures heb, heeft zij ze ook. Haar stiekeme idool heet Marco Borsato. Al vanaf dat liedje over dromen.
‘Hm’, zeg ik. ‘Op 18 april. Is vast al uitverkocht. Volgens mij stond die advertentie er vorige week al in.’

Ze belt onze jongste. ‘Ze gaat mee’, zegt ze, als ze heeft opgehangen. ‘Als jij nou de kaartjes bestelt, met je creditcard’, smeekt ze. ‘Krijg jij van mij nog een kopje koffie.’ Ik zucht. Niet omdat ik haar dit pretje misgun, maar ik vrees het ergste. Ik klap mijn laptop open en heb binnen drie minuten het antwoord: uitverkocht. ‘Waarom heb je me vorige week dan ook niet gewaarschuwd’, pruilt ze. Je ziet maar dat je koffie krijgt!’

Twee dagen later. Beider humeuren zijn weer in balans. Die van haar door het cadeautje dat ik zwijgend op tafel heb gelegd: zijn nieuwste cd. Dan gaat haar mobieltje. ‘Wat? Toch nog? Hoe dan? Nee, echt? Wat geweldig!’
Dochterlief had de moed zomaar niet opgegeven. Via een site, hoplatickets of zoiets, waren nog gewoon kaartjes verkrijgbaar. Of ik mijn creditcard maar weer tevoorschijn wil halen. ‘Maar dat is toch niet het officiële kaartenloket’, brom ik. ‘Doe nou maar’, zegt mijn vrouw. ‘Ziet er betrouwbaar uit. En je dochter heeft er zó’n zin in…’

Verhip. Er zijn inderdaad nog kaartjes. Als het geld wordt afgetikt, zit ik te wachten op de mail met de e-tickets. Maar die komt niet. Ik lees de kleine lettertjes: de tickets worden u uiterlijk twee weken van tevoren toegestuurd. Ouderwets, denk ik. Maar mijn vrouw danst al door de keuken op de muziek van Marco B.
De dagen verstrijken. Moeder belt dochter: ‘Heb je ook zo’n zin?’ Dochter belt moeder: ‘Wat doe je aan?’
Het wordt 11 april. Nog een week. De gang naar de brievenbus wordt een hellevaart, elke dag opnieuw. Weer geen kaartjes. Dan komt het mailtje: De levering laat helaas langer op zich wachten…

Eind van het liedje: geen kaartjes. Hoplatickets belooft van alles, maar maakt zijn beloftes niet waar. De site speculeert met kaartjes, koopt ze in grote hoeveelheden via tussenpersonen in, verdient aan de opslagen, en calculeert gewoon in dat een aantal kaartjeskopers achter het net vist. Een malafide bende dus. Ja, ik kreeg mijn geld terug, maar dat duurde een eeuwigheid.
De meeste dromen zijn bedrog. Vrouw en dochter weten het nu. Ik trouwens ook. Maar ze dansen allebei weer door de keuken. Vorige maand hebben ze hun idool tóch gezien. In Ziggodome. Ik heb zelf de kaartjes gekocht, via de officiële website. De enig juiste methode. Maar ú wist dat al… Toch?

Door Geurt Franzen | MetZet 

Deel op Twitter | Deel op Facebook