Simone Kleinsma maakt persoonlijke voorstelling met Paul Groot

Op de bank bij Simone Kleinsma thuis. Bladerend door fotoalbums haalt ze in zwart-wit de jaren zestig terug. Kijk, de garage van haar vader in hartje Amsterdam. “De geur van benzine brengt me nog altijd terug naar die tijd van toen. In de garage had hij een kantoortje waar de telefoon en de kasboeken stonden. Als kind vond ik het heerlijk om daar voor secretaresse te spelen, ratelend op de schrijfmachine. Of ik dwaalde langs de winkeltjes in de buurt. Langs de bakker, de koosjere kruidenier en de groenteman. Jammer genoeg zijn al die winkels verdwenen.’’

Vertrouwde basis

Mijmerend over de tijd van toen, beseft ze dat die jaren haar een vertrouwde basis gaven. “Mijn moeder hield van theater en zang, maar niet van kapsones. ’Doe maar gewoon, blijf bij jezelf dan komt het altijd goed’ leerde ze me. Mijn vader liet zien dat je met hard werken verder kon komen. En dat je aardig moest zijn voor de mensen om je heen. Want als kleine zelfstandige wist hij dat je elkaar allemaal nodig hebt, in het leven. ‘Goede jeugdherinneringen neem je mee zolang je verder leeft’, schreef Lennaert Nijgh al. Zo voel ik dat ook.’’

In ‘Vooruit’ neemt ze haar publiek mee naar de garage van haar vader, waar ze samen met Paul Groot in afwisselende rollen wonderlijke klanten en bijzondere buren speelt. “Denk aan de vuurvreter die geen benzine komt halen voor zijn auto, maar voor zijn circusoptredens. En denk aan de winkeliers in de straat. Bij de groentezaak stond een stel achter de toonbank. De hele buurt twijfelde of ze broer en zus of man en vrouw waren. Of toch nóg iets anders? Van diversiteit wisten we toen nog niks. Daarom vind ik het boeiend om zo’n raadsel van toen naar het nu te trekken.’’

Humor

Ze noemt het een voorrecht om met Paul Groot te werken. Samen trokken ze al volle zalen met de succesmusical ‘De Hospita’. Kleinsma: “Paul is niet alleen een geweldige zanger en acteur, maar ook een talentvolle tekstschrijver. Daarom was ik fan van zijn tv-programma ‘Koefnoen’. Ook voor deze nieuwe voorstelling leun ik op zijn komische vondsten. Want met Paul haal je ook de humor in huis.’’

Op het toneel vertelt ze haar verhaal als de Simone van vandaag waarbij ze in liedjes en scènes uitstapjes maakt naar de wereld van toen, nu en straks. Frank Houtappels (auteur van ‘Gooische Vrouwen’ en ‘’t Schaep met de 5 Pooten’) schreef de verbindende teksten. Soms losjes, vaak gevoelig, soms ontroerend en meestal herkenbaar. 

Voor de liedjes en de scènes kreeg ze steun van bejubelde schrijvers als Jan Beuving, Jurrian van Dongen, Peer Wittenbols, Paul Groot en André Breedland, die beproefd repertoire van Sting en Charles Aznavour voor deze voorstelling vertaalde. Ook komt vertrouwd werk van Drs P., Willem Wilmink en Ramses Shaffy voorbij. “Want als iemand een brug kan slaan tussen het bekrompen Amsterdam van toen en de vrijheid van vandaag is het Ramses.’’

Verbinding

In tekst en muziek voor het programma zoeken Simone Kleinsma, Paul Groot en hun muzikanten de verbinding met hun publiek. “Voor iedereen is het een onrustige tijd vol onzekerheden. Dan voelt het goed om je samen met de zaal te warmen aan vertrouwde dingen waarin je je allemaal herkent. Fijne herinneringen zijn daarbij een welkom houvast om de deur naar de toekomst open te zetten. 

Misschien moet je mijn leeftijd hebben om te zien dat het vroeger best goed was, maar niet altijd beter. Voor mij voelt deze voorstelling daarom als een scharnierpunt waarmee ik bouw op het goede fundament van vroeger, met de stenen van vandaag en de blik op morgen.’’